Oczekiwanie...

Oczekiwanie.

W tym oczekiwanie na odpowiedzi, na przykład na maile, od których sporo zależy. Gdyby się miało tę odpowiedź, bez względu na to, czy byłaby pozytywna czy nie, można byłoby coś już zacząć realizować, przygotowywać, decydować.

A tak nic nie można. O, przepraszam. Można tylko oczekiwać.

Lubię działać z wyprzedzeniem, więc wypatruję kilku (bliżej 8-10) maili. Od składających się w jedną całość odpowiedzi będzie zależało, jak się potoczy kilka następnych miesięcy tej służby. Poniekąd również czas nadejścia odpowiedzi zadecyduje, czy uda mi się kupić stosowne bilety taniej czy drożej.

Narazie w najniższej cenie mam oczekiwanie, bo podaż przewyższa popyt. Chętnie oddam w dobre ręce trochę tego oczekiwania, bo miejsca przed ekranem komputera mam w nadmarze.

Dostali? Przeczytali? Przemyśleli? Co myślą? Czy odpiszą? A jak tak, to kiedy?

Powyższe pytania zadawałbym sobie obsesyjnie, gdybym nie pisał tego posta :).

O, właśnie kończę go pisać. Muszę kończyć, bo coś puka do drzwi mojego umysłu.

A tam, nie otwieram. Po drugiej stronie na pewno czai się oczekiwanie.

Będzie musiało poczekać. Trudno - przecież się nie rozerwę :).