Krótki fotoreportaż z gminy Wilków

Zdjęcia dotyczą trzech miejsc na terenie gminy: jednego w Kłodnicy i dwóch w Szczekarkowie.

Na razie tylko kilka impresji, żeby pokazać rozmiar zniszczeń, zakres naszej pracy i olbrzymie bieżące potrzeby, dotyczące praktycznie wszystkiego - w tej chwili chyba najbardziej prac budowlanych, bo na sprzęt i wyposażenie przyjdzie czas dopiero, kiedy zagrody/obejścia i domy (tak w tej kolejności pracują gospodarze żyjący z tego, co mają w obejściu) zostaną przywrócone do stanu używalności.

Powyżej: tynki skute do połowy wysokości ściany, podłogę już zerwaliśmy, zdjęcie oddaje stan po wyjęciu przegniłych legarów drewnianych, przed usunięciem starej ziemi i nasypaniem i rozplantowaniem świeżego piasku.

Powyżej: w tym domu sytuacja jest jeszcze gorsza, bo nie dość, że stan podobny, to nie ma specjalnie nikogo do pomocy przy wybieraniu ziemi (my pracowaliśmy przy układaniu siana i słomy dla zwierząt). Trzeba będzie zrobić choćby cienką wylewkę przed zimą i położyć wykładzinę.

Powyżej: linia w dwóch trzecich wysokości domu wskazuje poziom do którego dotarła woda.

Powyżej: najczęstszy widok elementu przyrody w gminie Wilków: pół-drzewa. Dziwnie mało jak na wsie zwierząt domowych, psów, kotów, kur. Dziwnie, niedziwnie biorąc pod uwagę rozmiary kataklizmu.

Powyżej: praca przy wybieraniu drewna opałowego. Trzeba było podeprzeć stemplami ścianę budynku zalanego w czasie powodzi, bo po usunięciu drewna istniało niebezpieczeństwo jej zawalenia się. A była to ściana budynku, w którym rodzice naszego gospodarza przechowywali Żydów w czasie II Wojny Światowej. Wiele wspomnień, wielka wartość emocjonalna.

Powyżej: prawie cała grupa na ganku domku p. Edyty (trzecia z lewej) - jednej z osób, z którymi nawiązaliśmy kontakt na dłużej.

Więcej wrażeń w formie refleksji tekstowych - nieco później, muszę sobie to wszystko pozbierać w głowie i w sercu...